ΤΟΜΟΣ 49
ΤΕΥΧΟΣ 4 – 2
ΛΙΟΥΜΗ Ε., ΚΟΥΤΡΟΥΜΠΑΣ Δ., ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΔΗΣ Κ.
Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΚΑΤΑΓΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΓΝΑΘΩΝ ΚΑΤΑ ΤΟΝ 18ο ΚΑΙ 19ο ΑΙΩΝΑ
ΣΤΟΜΑ 2021; 49(2): 1-13
Η αντιμετώπιση των καταγμάτων αποτελεί ένα ιδιαίτερο πεδίο ενδιαφέροντος αρχικά των ιατρών και ειδικά των χειρουργών. Από την εποχή των αρχαίων Αιγυπτίων και εν συνεχεία από τα κείμενα της Ιπποκρατικής Συλλογής μέχρι και τον 18ο αιώνα δεν υπήρξε ουσιαστική πρόοδος στην αποτελεσματική αντιμετώπιση των καταγμάτων των γνάθων. Οι πρώτες προσπάθειες αφορούσαν ανάταξη καταγμάτων της κάτω γνάθου με διάφορες τεχνικές περίδεσης. Σημαντικός σταθμός αποτέλεσε η χρήση ενδοστοματικού νάρθηκα από τον Bunn το 1743. Μέχρι τα τέλη του 18ου αιώνα προτάθηκαν πολλά συστήματα της κάτω γνάθου με περίπλοκες συσκευές που περιλάμβαναν οδοντικούς νάρθηκες με εξωστοματική στήριξη. Σε ό,τι αφορά την αντιμετώπιση καταγμάτων της άνω γνάθου αν και η πρώτη αναφορά εντοπίζεται το έτος 1676, εντούτοις η ουσιαστική περιγραφή και ταξινόμησή τους πραγματοποιείται στο τελευταίο μισό του 19ου αιώνα από τους Guerin και Le Fort. Το ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι αν και ξεκίνησαν να πειραματίζονται χειρουργοί, σύντομα ένοιωσαν την ανάγκη να συνεργαστούν και να ενώσουν τις δυνάμεις τους με τους οδοντιάτρους. Ίσως αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι οδοντίατροι είχαν γνώση των υλικών και τεχνικών της αποτύπωσης, της σύγκλεισης, αλλά και της κατασκευής οδοντικών προσθέσεων. Η ενδοστοματική ακινητοποίηση των καταγμάτων των γνάθων χρησιμοποιήθηκε με εξελιγμένες τεχνικές έως και τον 20ο αιώνα.
ΕΠΙΣΥΝΑΠΤΟΜΕΝΑ ΑΡΧΕΙΑ